Complexiteit
Boeken verslinden, daar was ik goed in, liefst honderden tegelijk. Maar zoals alle mooie verhaaltjes, kwam door het zich opstapelende schoolwerk een einde aan mijn grootse leesavontuur. Toch, wordt er soms, op zijn tijd, nog eens een literair exemplaar verslonden door mijn lezersziel.
Boeken verslinden, daar was ik goed in, liefst honderden tegelijk. Maar zoals alle mooie verhaaltjes, kwam door het zich opstapelende schoolwerk een einde aan mijn grootse leesavontuur. Toch, wordt er soms, op zijn tijd, nog eens een literair exemplaar verslonden door mijn lezersziel.
Meegesleept
in het bos door de grijze jager of meedenken met Pieter Aspe, het
maakt mij niet uit. Zolang een boek mij kan boeien met een
interessant onderwerp, lees ik het uit.
Dat
kwam vroeger al tot uiting: Elke week gingen we met het gezin naar de
bib, en dan nam ik 5 boeken mee (enkel 5, want je mag er niet meer
uitlenen). Deze boeken lagen dan de volgende week, uitgelezen, terug
op de balie in de bib.
Hoewel
we nu nog elke week naar de bib gaan, neem ik nog amper boeken mee.
Lezen is wel tof, maar het is voor mensen met een groot teveel aan
tijd, want je moet al zeker 1,5 uur een boek lezen, voor je geboeid
bent. Soms lees ik nog eens een boekje, deze zijn dan meestal
bekendere boeken, met een ingewikkelder verhaal. Voorbeelden hiervan
zijn: het verloren symbool, de Aspe-serie, de trilogie van Eragon,...
Met
de tijd sluipt er wel eens een filosofischer boek, door de mazen van
mijn leesfilter. Zo ben ik nu bezig aan het boek 'Irrationaliteit',
dat gaat natuurlijk over de irrationaliteit van de mens met
voorbeelden hierover. Maar dit type boeken zijn veruit in de
minderheid.
Van
alle kleuren die je bij een boek kan krijgen, vind ik het facet van
de waarheid, de mooiste. Als je een boek hebt dat verteld over
Brutus, de pleegzoon van onze geliefde Caesar, en je kunt je inleven
in deze man in tweestrijd.
Dan
pas kun je je echt gaan afvragen of dat de grootse man, die ons de
dapperste van alle Galliƫrs genoemd heeft, niet eigenlijk zeer
terecht vermoord is. Dit is leuk omdat het een beetje je
conservatieve, ethische kijk op de wereld en zijn helden in vraag
stelt.
Napraten
over een boek met andere mensen kan ik niet, omdat ze altijd denken
dat ik het te ver ga zoeken. Nog achter de, waarschijnlijk, werkelijk
bedoelde lijnen. Zo heb ik eens een belangrijke rol in een boek
toegeschreven aan een set onbelangrijke plastieken zakjes (die
volgens mij zeker een belangrijke functie hadden).
Zo
ziet mijn verleden tot heden eruit, wat mijn lezende ik betreft. Mijn
voorkeur valt natuurlijk voor een mooi gecreƫerd boek met een
complexe structuur. Maar met de regelmaat van de Olympische Spelen
kan er wel eens een andere boek gelezen worden ten
huize Durt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten