Leesprofiel


Complexiteit
Boeken verslinden, daar was ik goed in, liefst honderden tegelijk. Maar zoals alle mooie verhaaltjes, kwam door het zich opstapelende schoolwerk een einde aan mijn grootse leesavontuur. Toch, wordt er soms, op zijn tijd, nog eens een literair exemplaar verslonden door mijn lezersziel.

Meegesleept in het bos door de grijze jager of meedenken met Pieter Aspe, het maakt mij niet uit. Zolang een boek mij kan boeien met een interessant onderwerp, lees ik het uit.
Dat kwam vroeger al tot uiting: Elke week gingen we met het gezin naar de bib, en dan nam ik 5 boeken mee (enkel 5, want je mag er niet meer uitlenen). Deze boeken lagen dan de volgende week, uitgelezen, terug op de balie in de bib.
Hoewel we nu nog elke week naar de bib gaan, neem ik nog amper boeken mee. Lezen is wel tof, maar het is voor mensen met een groot teveel aan tijd, want je moet al zeker 1,5 uur een boek lezen, voor je geboeid bent. Soms lees ik nog eens een boekje, deze zijn dan meestal bekendere boeken, met een ingewikkelder verhaal. Voorbeelden hiervan zijn: het verloren symbool, de Aspe-serie, de trilogie van Eragon,...
Met de tijd sluipt er wel eens een filosofischer boek, door de mazen van mijn leesfilter. Zo ben ik nu bezig aan het boek 'Irrationaliteit', dat gaat natuurlijk over de irrationaliteit van de mens met voorbeelden hierover. Maar dit type boeken zijn veruit in de minderheid.
Van alle kleuren die je bij een boek kan krijgen, vind ik het facet van de waarheid, de mooiste. Als je een boek hebt dat verteld over Brutus, de pleegzoon van onze geliefde Caesar, en je kunt je inleven in deze man in tweestrijd.
Dan pas kun je je echt gaan afvragen of dat de grootse man, die ons de dapperste van alle Galliƫrs genoemd heeft, niet eigenlijk zeer terecht vermoord is. Dit is leuk omdat het een beetje je conservatieve, ethische kijk op de wereld en zijn helden in vraag stelt.
Napraten over een boek met andere mensen kan ik niet, omdat ze altijd denken dat ik het te ver ga zoeken. Nog achter de, waarschijnlijk, werkelijk bedoelde lijnen. Zo heb ik eens een belangrijke rol in een boek toegeschreven aan een set onbelangrijke plastieken zakjes (die volgens mij zeker een belangrijke functie hadden).

Zo ziet mijn verleden tot heden eruit, wat mijn lezende ik betreft. Mijn voorkeur valt natuurlijk voor een mooi gecreĆ«erd boek met een complexe structuur. Maar met de regelmaat van de Olympische Spelen kan er wel eens een andere boek gelezen worden ten huize Durt.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten